O włosach. Szczególnie tych cienkich i delikatnych.
Blogerskie eventy i spotkania to rewelacyjna okazja, by w chwilach zwątpienia zaczerpnąć inspiracji, by nauczyć się czegoś nowego lub chociaż podszkolić warsztat. Powodów, by brać udział w takich wydarzeniach jest wiele – najważniejszym są jednak ludzie 🙂
Nieważne, czy to eventy na skalę ogólnopolską, w których udział bierze 5 tysięcy osób, czy małe, kameralne spotkania dla garstki wybrańców, każde takie wydarzenie daje wiele – i nie chodzi tu wcale o materialne benefity 😉
Mogę to powiedzieć oficjalnie: sezon spotkań blogerskich uważam za otwarty! Inaugurację mam już za sobą – zaczęłam z przytupem, bo w ciągu jednego weekendu zaliczyłam aż dwa eventy – dzisiaj opowiem Wam o pierwszym z nich!
Wszyscy narzekają na zimę: że ciemno, że szaro i buro, że mrozy i śnieżna chlapa na chodnikach. Dla mnie ta pora roku jest wręcz idealna, by odpocząć! Bo nikt niczego nie oczekuje – wiadomo przecież, że teraz najlepiej czas spędza się pod kocem, z dobrą książką, ulubionym serialem i kubkiem gorącej herbaty (opcjonalnie gorącej czekolady). Idealnym dopełnieniem tej pościelowej scenerii jest są mnie… świece. Nic tak nie dodaje uroku wnętrzu, jak ich subtelne światło – jedyne w swoim rodzaju, budujące nastrój zimowych wieczorów.
Zanim jeszcze sama założyłam bloga, wiele razy czytałam relacje z blogerskich spotkań i konferencji – nie ukrywam, że za każdym razem zazdrość lekko podszczypywała mnie w tyłek 😉 Myślałam sobie, że poznanie na żywo tych wszystkich ludzi, których na co dzień możemy jedynie czytać w sieci, musi być cudownym doświadczeniem. Do tego te wszystkie warsztaty, prelekcje, wykłady – tyle wiedzy w jednym miejscu!
Teraz, gdy kilka takich eventów mam już za sobą, mogę śmiało powiedzieć: nie żałuję czasu, który na nich spędziłam. Ludzie, inspiracje, nowe doświadczenia – to tylko najważniejsze z powodów, dla których jeżdżę na blogerskie spotkania.
Ostatnie tygodnie upływają mi pod znakiem ciągłej gonitwy. Niby mam więcej wolnego czasu, bo pracuję przecież na rano, jednak w praktyce ilość spraw, które muszę załatwić wzrasta z każdym tygodniem – a przez to i popołudnia tracą swoją wolność 😉 Czas zasuwa jak najęty – grudzień już w kalendarzu. Wy też macie takie wrażenie, że to najkrótszy miesiąc roku – mimo tego, że trwa całe 31 dni? 😉