Im więcej czasu się gdzieś spędza, tym więcej wad zaczyna się dostrzegać. Nieważne, jak cudownie by nie było – każde miejsce na ziemi w końcu ukazuje swoją ciemną stronę. Tak samo było z Norwegią. Mimo swego piękna i naprawdę licznych zalet, z czasem pokazała różki. Szczerze powiem, że niewiele jest wad tego skandynawskiego kraju. Minusy mogę wyliczyć na palcach jednej ręki. Dosłownie.

O tym, jak cudowna i zaskakująca jest Norwegia, już kiedyś pisałam. Wtedy jednak opisywałam odczucia, jakie towarzyszyły mi na południu tego pięknego kraju. Tak naprawdę, dopiero potem, podczas wyprawy na Północ, poznałam prawdziwą surowość, dzikość i niedostępność Norwegii.

Powiem Wam szczerze: każdemu polecam udać się w taką podróż. Nieważne, jakie miejsce na ziemi wybierzecie, ważne, by mieć szansę na odnalezienie swojej drogi.

Norwegia to niezwykłe miejsce od dawna przeciągające podróżników swoją tajemniczością, dzikością natury i pięknem krajobrazu. W chwili, gdy minął już pierwszy szok związany z różnicami międzykulturowymi, zaczęłam dostrzegać coraz więcej zalet pobytu w tym skandynawskim kraju. Czym Norwegia zachwyciła? Co urzekło mnie najbardziej?

O tym, że Norge jest piękna nie będę musiała przekonywać chyba nikogo. Tutejsza dzikość i surowość przyrody oraz emanujący zewsząd spokój potrafią wyciszyć najgłośniejszych nerwusów (mam tu na myśli głównie siebie…;)). Tak, jak pisałam ostatnio, Norwegia daję chwilę wytchnienia. Tutaj mam czas się wyspać, odpocząć, zadbać o siebie, zarówno pod względem fizycznym, jak i umysłowym (nie pamiętam, kiedy ostatnio miałam tyle możliwości czytania!). W tym skandynawskim kraju mam chwilę, by pobyć sam na sam z własnymi myślami bez ciągłego poczucia, że nie zdążę, nie wyrobię się z terminem lub coś ważnego przegapię.