Gęste, długie, lśniące – o takich włosach marzy chyba każda kobieta. Problem pojawia się wtedy, gdy kosmyki nie chcą ani lśnić, ani tym bardziej mocno trzymać się głowy: wypadają, kruszą się i łamią, przez co stają się poszarpane, smętne i matowe.

Bez względu na to, czy o włosy dbamy z zamiłowania, poświęcając ich pielęgnacji długie godziny czy raczej z przykrej konieczności raz na jakiś czas sięgamy wyłącznie po szampon, pewne jest, że głowę myjemy wszyscy. Wbrew pozorom nie jest to wcale czynność prosta i nieskomplikowana, a popełnione na tym etapie błędy rzutują na ogólną kondycję pukli.

Jak często zdarza nam się, że pomimo barwnych obietnic producenta, dany kosmetyk nie zdziałał na włosach cudów? Co więcej, zamiast gładkiej tafli lśniących kosmyków, na głowie zastajemy puch, szorstkość czy efekt niedomycia i przyklap?

Nie jest żadną tajemnicą, że to właśnie włosy w odcieniach blondu mają największą tendencję do wahań koloru: wystarczy chwila na słońcu, by je rozjaśnić, niewłaściwie użyty półprodukt – by ocieplić czy przyciemnić barwę. Już naturalne blondynki muszą się nieźle natrudzić, by ich kosmyki były w wymarzonym odcieniu. Dziewczyny, które zdecydowały się na chemiczne rozjaśnianie muszą postarać się jeszcze bardziej: to nie lada wyczyn zatrzymać na dłużej kolor pukli niczym u królowej Elsy 😉

Tak, jak pisałam w noworocznym planie pielęgnacji, w tym roku głównym celem jest dla mnie zagęszczenie włosów. Owszem, ich długość również jest ważna, tym bardziej, że zostało mi jedynie 19 miesięcy, by włosy sięgały pasa, a to znaczy, że brakuje mi w tej chwili ok. 25 cm. Niby cel jest osiągalny, biorąc jednak poprawkę na ewentualne podcinanie końcówek – każdy centymetr jest na wagę złota 😉