O włosach. Szczególnie tych cienkich i delikatnych.
Nie jest tajemnicą, że z pielęgnacją twarzy długo było mi nie po drodze. Przez wiele, wiele lat stosowałam wyłącznie płyn micelarny (i to wcale nie z najlepszym składem…) i jeden krem (często używając go raz na 2-3 dni!). Moje podejście zmieniło się, gdy zaczęłam zbliżać się do magicznej granicy trzeciej dekady żywota. Przez te ostatnie kilka lat (na szczęście!) poszłam po rozum do głowy – a do sklepu po specyfiki i urządzenia mające poprawić kondycję mojej cery.
O licznych zaletach mineralnego makijażu pisałam już wiele razy. Te naturalne kosmetyki są dla mnie najlepszym rozwiązaniem przez cały rok, niezależnie od zmieniających się pór. Dlatego właśnie także i jesienią po nie sięgam – bo pielęgnują skórę mojej twarzy bez względu na temperaturę za oknem czy niesprzyjające warunki atmosferyczne.
Nastał ten czas w moim dorosłym życiu, gdy pielęgnacja twarzy stała się kwestią ważniejszą od makijażu. O ile za młodu zdarzało mi się iść spać w pełnym make-upie, a rana tylko go „poprawiałam”, o tyle teraz dokładny demakijaż i wieczorne rytuału pielęgnacyjne są sprawą obowiązkową.
Ci z Was, którzy znają mnie już trochę, wiedzą na pewno, że z perfumami zawsze było mi nie po drodze…;) Tak naprawdę przez długi czas używanie ich było ostatnim punktem na mojej kosmetycznej liście. Sytuacja zaczęła zmieniać się po przeprowadzce do nowego mieszkania, gdy jeden z flakoników ustawiłam w przedpokoju – przez te kilka miesięcy zdążyłam wyrobić w sobie nawyk psiknięcia przed wyjściem z domu.
Krem do rąk jest jednym z tych kosmetyków, które zawsze muszę mieć… pod ręką 😉 Niezależnie od pory roku, skóra moich dłoni jest bardzo sucha, i nieprzyjemnie napięta – taka ich natura 😉 Dlatego od kremu wymagam wiele: silnego nawilżenia, regeneracji, ukojenia. Ważne jest też dla mnie „wykończenie” – by krem tworzył na powierzchni naskórka ochronny film zapobiegający utracie wilgoci.